Als bestuur van de Stichting zien we tot ons genoegen dat er veel belangstelling is voor onze activiteiten. De maandelijkse rondleidingen worden goed bezocht, bij het Allerzielenconcert en ook bij de recente lezing door Piet van Sterkenburg over Matthias de Vries was de aula goed gevuld. Er zijn volop plannen voor de toekomst: we gaan bij de entree   van   de   begraafplaats   een   vitrine   plaatsen   waarin   allerlei informatie te vinden zal zijn over de graven en onze activiteiten; ook komt er in het talud een grote plattegrond waarop alle graven zichtbaar worden gemaakt; we zijn bezig met het samenstellen van enkele nieuwe rondleidingen en maken plannen voor volgend jaar als de Stichting vijfentwintig jaar bestaat. Over een aantal van deze zaken leest u in deze nieuwsbrief meer.

Helaas werd dit gezien en werd hij dodelijk getroffen door een kogel van een Duitse soldaat. Zes dagen later was op de begraafplaats Groenesteeg de teraardebestelling van Irawan Soejono. In de lezing wordt het leven van deze verzetsstrijder geschetst. Tevens wordt iets verteld over zijn familie en de (verzets)organisaties waarbinnen Irawan actief was.  Zijn vader Pangeran Adipati Soejono maakte deel uit van het oorlogskabinet Gerbrandy in Londen, maar overleed al in 1943, zwaar teleurgesteld over de houding van koningin Wilhelmina en de Nederlandse regering om Indonesië na de oorlog niet onafhankelijk te maken.
Over Irawan Soejono is door de spreker een boekje gemaakt, dat na afloop van de lezing beschikbaar is.

Gedenksteen Irawan Soejono op de Groenesteeg

Onder de deskundige leiding van enkele natuurgidsen van het IVN, afdeling Leiden, wordt een natuurwandeling over de begraafplaats gehouden. Ongetwijfeld zal er op deze wandeling al heel wat van het einde van het voorjaar en de aanstaande zomer te genieten zijn. Verzamelen om 14.00 uur bij de ingang van de begraafplaats aan het einde van de Groenesteeg.

Deze rondleiding gaat langs de graven van een aantal Leidse hoogleraren die op Groenesteeg begraven zijn, zoals de arabisten De Goeje en Snouck Hurgronje (zie foto), de astronomen Kaiser en Van de Sande Bakhuyzen, de historicus Fruin, de archeologen Reuvens en Holwerda, de juristen Van Boneval Faure en Greven, de hoogleraren Natuurlijke Historie Temminck, Schlegel en Van der Hoeven, de medici Simon Thomas en Du Pui, alsmede de neerlandicus De Vries. Na  afloop  van  de  rondleiding  is  er  in  de  aula  een  korte  film  te  zien  over  de ‘Herbegrafenis van Diederik van Leyden Gael, de redder van Leiden’, die plaatsvond in 2013 in het kader van het tweehonderdjarig bestaan van de begraafplaats Groenesteeg. Op deze dag is de aula tussen 13.30 en 16.00 uur geopend.

Volgend jaar, op 11 maart 2017, bestaat de Stichting vijfentwintig jaar. Wij willen dit jubileum een feestelijk tintje geven en daarvoor enkele bijzondere activiteiten op het programma zetten. Een van de dingen waar we aan denken is een ‘open familiedag’, met name voor en met donateurs, die familieleden hebben die begraven zijn op de begraafplaats Groenesteeg. Wij stellen het zeer op prijs als de donateurs, die familieleden hebben die op de begraafplaats ooit begraven zijn, een email sturen naar secretariaatgroenesteeg@gmail.com.Wij zullen daarna contact opnemen en een bijeenkomst beleggen om de plannen met elkaar te bespreken.

Op de hoek van grafveld B achter de aula staat een grote rode beuk. Regelmatig wordt ons gevraagd hoe oud deze boom is en hoe het komt dat deze zo’n eigenaardige vorm heeft. Informatie bij Stefan van den Berg, boomexpert bij de gemeente Leiden leverde het volgende op:
In het beheersysteem van de gemeente Leiden staat dat de boom geplant is in 1882: de boom is dus minstens 134 jaar oud.
De boom heeft zijn karakteristieke groeiwijze gekregen vanwege een aantal oorzaken. De onderstam is de Fagus sylvativa (gewone beuk). Hierop is een purperrode variëteit geënt. Dit geeft de naam Fagus sylvatica 'Atropunicea', in de volksmond 'rode' of 'bruine' beuk genoemd. De onderstam en de geënte variëteit verschillen genetisch van elkaar, wat zich onder andere uit in de bladkleur. Daarnaast hebben ze onder andere een andere groeisnelheid. De vergroeiing van deze ent zorgt voor de knobbels op de stam.

Omdat de boom waarschijnlijk nooit is opgekroond, begint de takkenkroon al vrij laag. Dit maakt de onderstam erg kort en gedrongen. Tot slot: de oorzaak van de lengtegroeven van de boom ligt aan de leeftijd van de boom. Hoe ouder een boom wordt, hoe meer de sapstromen binnen de boom zich een eigen weg gaan vinden vanuit de onderliggende wortel naar de 'vragende' takken. Zodoende ontstaan er verdikte banen vanuit elke grote wortel naar de kroon. De boom heeft een omtrek van 7.67 cm (gemeten op 1.40 cm boven de grond, de hoogte waarop officiële metingen plaatsvinden). De boom is daarmee de dikste boom van Zuid-Holland, de dikste beuk van Nederland en de dikste boom op een Nederlandse begraafplaats! Het record ‘dikste beuk van Nederland’ is recent tot stand gekomen na het sneuvelen van een 8,18 meter dikke beuk in Doesburg (Gelderland), die door  een  grote  aantasting  van  de  honingzwam  werd  geveld.  Wij  moeten  dit  pronkjuweel  dus  goed onderhouden en koesteren! (zie ook de website  www.monumentaltrees.com/nl/records/nld/).

In de vorige nieuwsbrief hebben wij geschreven over de kleine grafsteen van Henkie Mieremet, die om voor ons onbegrijpelijke redenen op de begraafplaats Groenesteeg terecht is gekomen. Hij werd in 1929 niet op Groenesteeg begraven, maar op Rhijnhof.
Na lezing van deze nieuwsbrief ontving onze voorzitter een email van Tijn ten Hooven, kleinzoon van Nico van Hooven, de laatste grafmaker/tuinman op de Historische begraafplaats Groenesteeg. Van Hooven heeft deze functie van 1937 tot de sluiting in 1975 uitgeoefend en woonde met zijn vrouw en hun dochter boven de aula. Na de sluiting van de begraafplaats zijn zij er blijven wonen. Nico overleed in 1988, zijn vrouw  in  1990.  Zijn  kleinzoon  wist  ‘hoe  het  zat’  en  wilde  dat  graag  vertellen  op  de  begraafplaats Groenesteeg, een plek die hem zeer dierbaar was.
Tijn vertelde daar dat hij zich nog goed herinnerde hoe zijn grootvader werkte op de begraafplaats. In droge tijden haalde Nico van Hooven water uit de Zijlsingel voor besproeiing. De walkant is daar nogal stijl en dat is best lastig om daar water te putten.
Grafdelvers van Rhijnhof gaven hem het advies om daar een trapje naar het water te maken. Zij hadden nog  wel  wat  oude  grafstenen  van  geruimde  graven.  Die  konden  mooi  als  treden  dienen.  Zo  ook  het grafsteentje van Henkie Mieremet. Door de jaren heen zijn waarschijnlijk deze stenen in de Zijlsingel beland. In 1995 kwam bij het zoeken naar grafstenen in de Zijlsingel het steentje van Henkie Mieremet weer boven Het staat nu in de aula van de Historische begraafplaats Groenesteeg.